Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Scrophularia nodosa

fotò
fotò
Estanco-biòu

Ononis spinosa subsp. antiquorum

Fabaceae Leguminosae

Àutri noum : Tanco-biòu, Restanco-biòu, Avagoun, Ajagoun, Lènte.

Noms en français : Bugrane épineuse, Bugrane des anciens.

Descripcioun :
Aquesto planto pulèu bèn couneigudo, trachis dins la garrigo, tepiero seco e ermas. Dins li champ, emé sa forto racino fasié tanca l'arraire adounc li biòu, d'ounte lou noum; la subsp. presentado eici, dóu miejour de Prouvènço, èi di proun espinouso.

Usanço :
L'estanco-biòu èi couneigu desempièi li gre (Galien) pèr faire parti li graviho dóu ren ; defèt, la racino èi proun diuretico (mai sènt proun marrit). La planto èi vertuouso tambèn contro lou ràumi de pèu (eczema) bonodi si prouprieta anti-enflamativo. Èi peréu anti-bateriano (gagarisme pèr lou mau de gorjo), lucho contro li champignoun e mai enca.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ononis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 12 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Garrigo - Tepiero seco - Roucaio - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Ononis spinosa subsp. antiquorum (L.) Arcang., 1882

fotò
fotò
Erbo-dis-escrolo

Scrophularia nodosa

Scrophulariaceae

Nom en français : Scrofulaire noueuse.

Descripcioun :
L'erbo-dis-escrolo douno d'èr à l'erbo-dóu-siège, pamens èi mens forto, sa tijo èi carrado mai sènso alo e pleno (fotò). Ei gaire coumuno au nostre, aleva dins lis Aup marino. Trachis dins li relarg fres.

Usanço :
Coume soun noum lou dis, l'erbo-dis-escrolo èro emplegado pèr gari (o pulèu sougna) lis escrolo que soun de boufigo (fotò) que vènon dins lou còu en rapport emé la tuberculòsi que ié disien à l'Age-Mejan, en latin, struma o morbus regius (mau de rèi). A l'Age-Mejan li rèi an lou poudé de gari lis escrofo ("écrouelles" en francés). A forto doso la planto pourrié èstre empouisounanto.

Port : Erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Brunello
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Bos umide - Ribiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Scrophularia nodosa L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RR
RR
ges
ges
RR
C
ges

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Scrophularia nodosa

C
CC
R
CC
R
ges
R
ges

Coumpara Estanco-biòu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-dis-escrolo emé uno autro planto

fotò